 |
M1A1 - amerykański kbk ( krótki8 bojowy karabinek) kalibru 7,62 mm na nabój specjalny typu pistoletowego o zwiększonej mocy (energia kinetyczna pocisku ok.130 kGm tj. 1275 J). Wyprodukowany przez firmę Winchester, w latach II wojny światowej w uzbrojeniu armii USA. Ma kolbę metalową składaną. Broń o niewielkim zasięgu ognia skutecznego do 100-150 m. Działanie oparte na zasadzie odprowadzenia gazów przez otwór w lufie, co powoduje krótki ruch tłoczka oddziałującego na suwadło. Ryglowanie dzięki obrotowi zamka. Zasilanie z magazynka na 15 naboi. Mechanizm spustowy umożliwia prowadzenie tylko ognia pojedynczego.
M1 Garand rifle - (tekst Simona) Pierwszy karabin Johna C. Garanda powstał w 1920. Karabin działał na zasadzie wykorzystania energii gazów prochowych odprowadzanych przez spłonkę naboju. Spłonka cofając się w łusce działała poprzez iglicę na rygiel, który pozwalał na odrzucenie zamka przez cofającą się łuskę pod wpływem ciśnienia gazów w lufie. Chociaż armia amerykańska odrzuciła ten karabin, to pomysłowość konstruktora została doceniona, czemu dano wyraz, zatrudniając go w zakładach zbrojeniowych w Springfield, gdzie kontynuował prace nad bronią automatyczną. W następnym modelu karabinu Garand zastosował bardziej konwencjonalny sposób wykorzystania gazów prochowych i po wielu próbach w 1932 jego karabin został nareszcie zaakceptowany przez armię. Przyszłość miała pokazać, że była to nadzwyczaj trafna decyzja. Pierwsze egzemplarze seryjne ukazały się w 1936, dzięki czemu armia amerykańska była jedyną, która w czasie II wojny światowej całą swoją piechotę wyposażyła w karabiny automatyczne. Warto pamiętać, że w momencie wybuchu wojny liczba żołnierzy amerykańskich przewyższała liczbę dostępnych karabinów. Gdy w latach 50. zaprzestano produkcji, ogólna liczba karabinów Garanda osiągnęła pięć i pół miliona sztuk - nie licząc produkcji licencyjnej w innych krajach. Niewątpliwie sukces karabinów Garanda przyczynił się do docenienia broni automatycznej przez inne armie. Karabin Garanda działał na zasadzie wykorzystania energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny.
Thompson M1A1 SMG - amerykański pistolet maszynowy kal.11,43mm lub 9mm, skonstruowany w latach 1919-1921 przez gen. J.T.Thompsona i wyprodukowany przez firmę Colt. Znany był pod popularną nazwą Tommy Gun. Najbardziej rozpowszechnioną odmianą jest właśnie Thompson M1A1 wz.1928 przyjęty do uzbrojenia armii amerykańskiej, a następnie angielskiej. Zasada działania oparta jest na wykorzystaniu odrzutu półswobodnego zamka (hamowanie zamka w pierwszym okresie odrzutu dzięki zmiennym siłom tarcia ruchomej wkładki mosiężnej.). W następnych modyfikacjach tej broni(M1 i M1A1) z okresu II wojny światowej wykorzystano zwykły odrzut swobodnego zamka, odpowiednio cięższego. Pm Thompson jako jeden z pierwszych był wyposażony w hamulec wylotowy zapobiegający podrzutowi broni podczas strzelania.
Browning automatic rifle (BAR)M1918A2 - Działanie rkm'u BAR opiera się na wykorzystaniu energi gazów prochowych odprowadzonych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie zapewnia rygiel wachający się w płaszczyźnie pionowej, dźwigniowo połączony z zamkiem i suwadłem. Mechanizm spustowy w odmianie M1918A2 zapewniał tylko ogień ciągły z możlwością nastawiania na 2 tryby szybkostrzelności (ok.370 strz./min. i ok.600strz./min.). Rkm'y BAR odznaczają się dużą niezawodnością działania, jednak ich rozkładanie jest skomplikowane, a szczególnie trudna jest wymiana lufy.
Springlield M1903 - karabin powtarzalny wz. 1903. Kaliber 7,62 mm, zamek suwliwy czterotaktowy, magazynek stały pudełkowy na 5 naboi typu Springfield wz.1906, naboje rozmieszczone w magazynku w szachownicę, konstrukcja : wzorowana na karabinie Mauser.
Colt 1911 Pistol - pistolet samopowtarzalny wz.1911, kal.11,43 mm będący w uzbrojeniu armi USA i niektórych innych armii. Działanie automatyki oparte jest na krótkim odrzucie lufy, ryglowanie zamka przez wahadłowy ruch lufy wymuszany obrotowym łącznikiem. Mechanizm uderzeniowo-spustowy z przerywaczem umożliwia strzelanie tylko ogniem pojedynczym. Zasilanie tylko z wymiennego magazynka pudełkowego na 7 naboi. Układ ogólny pistoletu Colt wywarł wpływ na konstrukcję wielu późniejszych pistoletów wojskowych. Broń jest stosunkowo ciężka (masa ok. 1,1 kg); duży kaliber nie ma uzasadnienia.
Fragmentation Grenade - (definicja granatu obronnego)- granat przeznaczony do zwalczania nacierających żołnierzy przeciwnika z odległości do ok. 50 m. Ma grubą nacianą skorupę w kształcie jaja, dającą przy wybuchu dużą liczbę odłamków (ok. 1000). G.o. wyposażony jest w zapalnik czasowy uzbrajany bezpośrednio przed rzutem. G.o. ze względu na duży promień rażenia odłamków (200 m) powinien być rzucany z ukrycia.
BROŃ BRYTYJSKA
Bren Light Machine Gun(Bren LMG) - Kaliber/nabój .303, kraj pochodzenia Wielka Brytania, masa 9,75 kg, długość 1185 mm, długość lufy 560 mm, donośność praktyczna 1000 m, zasada działania: zasilanie z magazynka, odrzut gazów prochowych, chłodzenie powietrzne, szybkostrzelność 600 p/m, prędkość wylotowa pocisku 730 m/s.
Stengun Mark II SMG - Kaliber 9 mm, nabój Parabellum, masa 2,95 kg, długość 762 mm, długość lufy 195 mm, donośność praktyczna 70 m, zasada działania: odrzut zamka swobodnego, szybkostrzelność 550 p/m, prędkość wylotowa pocisku 395 m/s.
Short Magazine Lee-Enfield (SMLE) - Kaliber 7,7 mm, ciężar z magazynkiem bez naboi 4,45 kg, długość broni - bez bagnetu 1170 mm, z bagnetem 1500 mm, liczba naboi w magazynku 5, prędkość początkowa pocisku 740 m/s, rodzaj zamka: czterotaktowy.
Mk1 British Fraggrenade - (definicja granatu obronnego)- granat przeznaczony do zwalczania nacierających żołnierzy przeciwnika z odległości do ok. 50 m. Ma grubą nacianą skorupę w kształcie jaja, dającą przy wybuchu dużą liczbę odłamków (ok. 1000). G.o. wyposażony jest w zapalnik czasowy uzbrajany bezpośrednio przed rzutem. G.o. ze względu na duży promień rażenia odłamków (200 m) powinien być rzucany z ukrycia.
BROŃ ROSYJSKA
Mosin Nagant Model 1944(także sniper) - Mosin - karabin powtarzalny kalibru 7,62 mm opracowany w końcu XIX w. przez Siergieja Mosina i wprowadzony do uzbrojenia armii rosyjskiej pod nazwą kb wz. 1891. W latach późniejszych wielokrotnie, ale nieznacznie, modernizowany (w wyniku modernizacji powitały między innymi: karabin wz. 1891/1930, karabinki wz. 1938, wz. 1944 i szereg innych). Występuje także w wersji wyborowej. Masa 4,5 kg, prędkość początkowa pocisku 880 m/s, pojemność magazynka 5 naboi. Karabinek powtarzalny wz. 1944, wzorowany na kb Mosina, ma masę 3,9 kg, prędkość początkowa pocisku 820 m/s.
PPSh-41 SMG - Skonstruowany przez inżyniera Szpagina, stał się jednym z najpopularniejszych pm-ów lat II wojny światowej. Jego pierwsze egzemplarze zostały wyprodukowane w 1940 r., a już w 1942 r. był w masowej skali dostarczany tak żołnierzom Armii Czerwonej jak oddziałom partyzanckim. Poza niewielkimi modyfikacjami - np. zmianą wzoru celownika - pozostał w niezmienionym ksztacie aż do lat pięćdziesiątych, ustępując miejsca słynnemu po dziś dzień "Kałaszowi". W momencie zakończenia wojny na uzbrojeniu Armii Czerwonej znajdowało się ok. 5 000 000 PPSz. Odporny na zanieczyszczenie i - dzięki swej prostej konstrukcji - niezawodny w działaniu, produkowany był w dziesiątkach małych i większych zakładów metalurgicznych. Kaliber 7,62 mm, długość 828 mm, długość lufy 265 mm, ciężar z pełnym bębnem na 71 naboi 5,4 kg.
PTRS41 Antitank rifle - PTRS - samopowtarzalnarusznica przeciwpancerna kalibru 14,5 mm, konstrukcji S. Simonowa, wprowadzona do uzbrojenia Armii Radzieckiej podczas II wojny światowej pod nazwą PTRS wz. 1941. Używana była również przez Wojsko Polskie. Przeznaczona do zwalczania pojazdów lekko opancerzonych, stanowisk ogniowych itp. pociskami przeciwpancernymi i przeciwpancerno-zapalającymi. Masa 20,3 kg, prędkośc początkowa pocisku 1020 m/s, pojemność magazynka 5 naboi, przebijalność 40 mm pancerza.
M1895 Nagant revolver - Rewolwer systemu Nagant model 1893, kalibru 7,62 mm, skonstruowany przez belgijskiego producenta broni Leona Naganta, blisko pięćdziesiąt lat pozostawał w uzbrojeniu armii rosyjskiej a potem radzieckiej. W Armii Polskiej w ZSRR stanowił broń osobistą oficerów i podoficerów.
Podstawowe dane taktyczno- techniczne: waga bez naboi 0,795 kg, długość 230 mm, szybkostrzelność praktyczna 7 strzałów na 15-20 sek., magazynek obrotowy 7 naboi, prędkość początkowa pocisku 420 m/sek.
Tokarev Tula 33 - Pistolet wz. 33 opracowany został w latach międzywojennych w Związku Radzieckim i w pierwszej połowie lat trzydziestych wprowadzony do uzbrojenia Armii Czerwonej. Od nazwiska konstruktora (Tokariew) oraz nazwy pierwotnego miejsca produkcji (Tuła pod Moskwą) wywodzi się jego skrócona nazwa TT.
Od 1943 pistolet ten stał się etatową bronią kadry dowódczej regularnych oddziałów ludowego wojska Polskiego. Początkowo były to pistolety wyłącznie produkcji radzieckiej, a po wojnie produkowano je również w Polsce. W Wojsku Polskim występował on pod oficjalną nazwą 7,62 mm pistolet wz. 1933. W skrócie nazywany jest również pistoletem TT, a popularnie "tetetką".
Podstawowym elementem układu motającego pistoletu jest lufa. Węzłowymi, a zarazem największymi jego częściami składowymi natomiast są szkielet i zamek. Z tymi częściami powiązane są mechanizmy pistoletu oraz różnorodne elementy pomocnicze. Dodatkowo w skład pistoletu wchodzą wymienne magazynki nabojowe.
Nazwa TT wz. 33, kaliber 7,62 mm, masa 0,850 kg, długość 195 mm, wysokość 134 mm, pojemność magazynka 8 sztuk, prędkość początkowa pocisku 420 m/s, energia początkowa pocisku 0,488 kJ, zasada działania - odrzut lufy.
RGD - 33 Rusian Fragnade- (definicja granatu obronnego)- granat przeznaczony do zwalczania nacierających żołnierzy przeciwnika z odległości do ok. 50 m. Ma grubą nacinaną skorupę w kształcie jaja, dającą przy wybuchu dużą liczbę odłamków (ok. 1000). G.o. wyposażony jest w zapalnik czasowy uzbrajany bezpośrednio przed rzutem. G.o. ze względu na duży promień rażenia odłamków (200 m) powinien być rzucany z ukrycia.
BROŃ NIEMIECKA
MP40 SMG - Niemiecki pistolet maszynowy (Machinen-pistolete), Był szeroko stosowany w armi hitlerowskiej w czasie 2 wojny światowej. Stanowił modernizację p.m.-MP38 przeznaczonego pierwotnie dla oddziałów powietrzno desantowych. Działa na zasadzie swobodnego odrzutu zamka ze sprężyną powrotno uderzeniową w teleskopowej obudowie. Zasilanie nabojami 9 mm typu parabellum z wymiennego magazynka pudełkowego na 32 naboje. mechanizm uderzeniowy igliczny; iglica zamocowana w zamku z wystawieniem zapewniającym zjawisko tzw. wyrzutu. Mechanizm spustowy tylko na ogień ciągły. Celownik dwuzakresowy- 100 i 200 m. Kolba metalowa składana do zalet pm MP40 można zaliczyć prostotę budowy oraz łatwość produkcji i obsługi. Zasięg ognia skutecznego był niewielki celność mała. Kolejna modyfikacja.
StG 44 (mp 43) - oznaczenie automatycznej indywidualnej broni strzeleckiej, wprowadzonej w armii Hitlerowskiej pod koniec II wojny światowej. Nabój 7,92 mm, bezpośredni. Mimo oznaczenia mp-43 broń zaliczana do grupy tzw. Karabinów szturmowych. Do mp-43 oraz kolejnej modyfikacji StG-44 nawiązuje konstrukcja kb automatycznego (szturmowego). Działanie broni oparte jest na wykorzystaniu energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie – przez przekoszenie zamka w płaszczyżnie pionowej. Zasilanie z magazynka łukowego na 30 nabojów. Mechanizm uderzeniowy kurkowy (specjalna sprężyna uderzeniowa). Mechanizm spustowy z przełącznikiem na ogień ciągły lub pojedynczy. Bezpiecznik nastawny oraz automatyczny (od przedwczesnych wystrzałów). Celownik nastawny krzywkowy (100-800 m). Kolba drewniana. Dzięki zastosowaniu nabojów pośrednich energia odrzutu broni (stosunkowo ciężkiej i o dużych wymiarach) jest znacznie mniejsza (rzędu 6J ) niż w broni na naboje karabinowe (rzędu 18-20J). Technologia produkcji MP-43 opiera się na tłoczeniu części.
Mauser K98 Rifle(także sniper) - W uzbrojeniu niemieckiej armi przez wiele lat znajdował się 7,92 mm kbk wz.98 k. Broń miała zamek suwliwy czterotaktowy. Ryglowanie dwoma przednimi symetrycznymi ryglami przez obrót trzona zamkowego. Mechanizm spustowy dwuoporowy. Nie wystający magazynek środkowy pionowy z dwurzędowym rozmieszczeniem 5 naboi typu M. (bez wystającej kryzy).
Automatic rifle FG 42 - Niemiecki karabin kal. 7,92 mm łączący cechy karabinu samopowtarzalnego i ręcznego karabinu maszynowego; używany był podczas II wojny światowej przez niemieckie wojska spadochronowe. Zasada działania polega na wykorzystaniu energii gazów prochowych odprowadzonych przez otwór w ściance lufy. Ryglowanie zapewnia obrót trzonka zamkowego z ryglami symetrycznymi przednimi. Obrót następuje na skutek współdziałania występu suwadła z wycięciem ryglowym w trzonie zamkowym. Zasilanie z magazynka wymiennego wkładanego z lewej strony na 20 naboi typu Mauser. Mechanizm uderzeniowy iglicowy był uruchamiany przez specjalną sprężynę uderzeniową oraz sprężynę powrotną. Mechanizm spustowy zapewniał ogień pojedynczy i ciągły. Dwójnóg składany, mocowany na przedniej części lufy. Broń odznaczała się prostotą konstrukcji, małą masą, pewnością działania, łatwością produkcji i eksploracji. Do jej wad należy zaliczyć boczne umieszczenie magazynka i nie byt dogodne gabaryty. Pojemność magazynka była zbyt mała jak na broń mającą spełniać funkcję rkm; powodowało to niską szybkostrzelność praktyczną. Rozkładanie broni niedogodne- w celu wyjęcia zamka niezbędne jest zdjęcie kolby i tylca.
Machine Gun 42 (MG 42) - uniwersalny karabin maszynowy kalibru 7,92 mm, konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Spełniał rolę ręcznego (na dwójnogu) i ciężkiego (na podstawie trójnożnej). Charakteryzuje się dużą szybkostrzelnością teoretyczną (około 1500 strzałów/min), ponad dwukrotnie większą od szybkostrzelności większości stosowanych karabinów maszynowych. Działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie przez rozchylanie symetrycznych rolek w płaszczyźnie poziomej, spełniających równocześnie funkcję przyspieszacza. Zasilanie taśmowe z przesuwem taśmy przy ruchu zamka do tyłu i do przodu. Podstawa wyposażona w urządzenia do automatycznego pogłębiania ognia. Masa 11,5 kg. Karabin MG-42 o kalibrze 7,62 mm i nieznacznie zmienionych parametrach używany był przez armię RFN (MG-1).
Luger (parabellum wz. 1908) - Pistolet samopowtarzalny kal. 9 mm, stanowiący ulepszoną konstrukcję pistoletu Borchardta, opracowanom przez G. Lugera (stąd nazwy: pistolet Borchardta-Lugera lub pistolet Luger.). Parabellum (p.) ma również inne oznaczenie: pistolet wz. 1908 (lub skrótowo pistolet 08).P. działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie kolankowo-dźwigniowe w układzie górnym powoduje przysłanianie lini celowania w czasie strzału. Magazynek wymienny na 8 naboi; były równierz odmiany P. z magazynkiem na 32 naboje, z dłuższą lufą oraz kolbą- futerałem.
Stielhandgranate - Granat ręczny przeznaczony do zwalczania pojazdów opancerzonych i niektórych umocnień obronnych. Ręczny g.p. składa się z cylindrycznej, stożkowej lub stożkowo-cylindrycznej skorupy (zwykle blaszanej), ładunku wybuchowego, zapalnika z pobudzaczem (detonatorem), rączki i bezpiecznika. Niektóre ręczne g.p. wyposażone są dodatkowo w taśmowe stateczniki lub magnesy ukierunkowujące uderzenie granatu w pancerz. Starsze g.p. miały ładunki kruszące zwykłe, w nowszych z reguły stosowane są ładunki kumulacyjne. Ładunek zwykły przebijał pancerz o grubości nie przekraczającej 25 mm, natomiast ładunek kumulacyjny- o grubości 1000 mm i większej. Masa ręcznych g.p. przekracza zwykle 1 kg (w tym około 800-1000 g ładunku wybuchowego.).Zapalniki o działaniu natychmiastowym, przy uderzeniu w przeszkodę uzbrajane są bezpośrednio przed rzutem. Donośność rzutu 15-25 m.
--------------------------------------
Autor: [FPP]Totek
Aktualizacja: 07·12·2004 - 04:01
: DRUKUJ
|
|
